یافته‌ها: با نگاهی به مشخصات تعیین کننده سلامت معنوی از منظر آموزه های اسلامی می توان دریافت که ارتباط بسیار نزدیک و تنگاتنگی بین خیر و خیرخواهی با سلامت معنوی وجود دارد. از مهمترین و محوری ترین ویژگی های انسان دارای سلامت معنوی شامل خالق گرایی عاشقانه، عقلانیت دینی، وظیفه گرایی و آخرت نگری می باشد که به نوعی اشاره بر خیر و خیرخواهی دارند. این انسان با حب به دیگران در عین اینکه تلاش می کند تا صادقانه اصول اخلاقی را رعایت نماید، به دیگران با پندار نیک نظر افکند و در نیکی به آنها به سرعت و با درجاتی بالاتر عمل نماید، هماهنگی با مردم و مدارا را در کنار شرح صدر یعنی همان گشادی روان و روح و تقدم آسایش دیگران بر آسایش خود گسترش دهد، در عین حال تلاش می نماید تا در برخورد با مردم خود را میزان قرار دهد. یعنی آنگونه رفتار نماید که دوست دارد دیگران با او انگونه باشند. بحث و نتیجه‌گیری: خیر و شر می‌تواند نقش تاثیرگذاری بر سلامت معنوی داشته باشد. بطوریکه خیر باعث ارتقاء و شر باعث کاهش سلامت معنوی افراد می شود و از طرف دیگر ارتباط خیر و سلامت معنوی هم افزایی دارد بطوریکه هر دو باعث افزایش یکدیگر می شوند. پیشنهاد می‌شود از مباحث خیر وشر در جهت سلامت معنوی افراد استفاده شود.
)