نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
مقدمه و هدف: در گذشته روشها برای انتخاب و تعیین جنس جنین بسیار ساده و غیر مداخلهگرانه بوده است؛ از این رو، این موضوع، مورد بحث فقه نبوده است. اما امروزه این امکان به وجود آمده که والدین از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﭘﻴﺶ از ﻻﻧﻪﮔﺰﻳﻨﻲ (PGD) جنس فرزند خویش را انتخاب کنند. این امر، مسایل نوظهوری را فرا روی فقه مطرح نموده است که فقیه باید در احکام تکلیفی جواز یا عدم جواز و نیز احکام وضعی و آثار آن اظهار نظر نماید.
مواد و روشها: روش مطالعه در این پژوهش، توصیفی و تحلیلی است که با مراجعه به متون دینی و علمی انجام شده است و اطلاعات بهدستآمده دستهبندی و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است.
یافتهها: فتاوا بین فقهای مذاهب پنج گانه مختلف است، اما در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ دﻻیل و قواعد فقهی، ﺟﻮاز مطلق بهرهوری از اﻳﻦ فناوری در موارد درمانی ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪ. در موارد غیردرمانی نیز به صورت مشروط میتوان حکم به جواز داد. بنابراین، انتخاب و تعیین جنس جنین، فی نفسه و صرف نظر از مفاسد و ضررهای آن، ممنوع نبوده و بر اساس اصول و قواعد با فرض عدم ترتب مفاسد متعدد جایز است.
کلیدواژهها