بررسی الگوهای ارتباطی زوجین از منظر قرآن و روانشناسی
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
چکیده
مقدمه و هدف: خانواده اولین و مهمترین نهاد اجتماعی است که همواره بخش قابل توجهی از اشتغالات فکری انسان را تشکیل میدهد؛ در دین مبین اسلام نیز خانواده دارای جایگاه والایی میباشد و پایه و اساس جامعه است و خانواده را مهمترین وسیله جهت اصلاح جامعه معرفی مینماید. این پژوهش با تمرکز بر این سؤال اساسی که مهمترین الگوهای ارتباطی زوجین از دیدگاه قرآن و روانشناسان غربی کدامند، به تطبیق دیدگاههای آنان پرداخته خواهد شد. همچنین مناسبترین الگوی الگوی ارتباطی زوجین از منظر قرآن وروانشناسی مورد تحلیل قرار خواهد گرفت. مواد و روشها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ نحوه جمعآوری دادهها با استفاده ازروش کار توصیفی تحلیلی مبتنی بر جمعآوری اطلاعات از منابع و اسناد معتبر و استفاده از نظرات مکتوب روانشناسان صاحب نظر مرتبط با موضوع میباشد. یافته: یافتهها حاکی از آن است که التزام عملی به وظایف قرآنی و اخلاقی از سوی زوجین پایبند به قرآن و مذهب، میتواند در چگونگی الگوی ارتباطی زوجین تأثیر مهمی داشته باشد و اثرگذاری قرآن بر ارتباطات زوجین، به ماهیت و حقیقت دین بر میگردد. وجوه اشتراک الگوهای ارتباطی زوجین از دیدگاه قرآن و روانشناسی از جهت عناصر،اهمیت موضوع وعوامل مؤثر در ایجاد ارتباط مناسب و صحیح می باشد؛ و وجوه اختلاف آنها در ارتباط با انگیزه و هدف برقراری ارتباط ونوع نگرش به موضوع ارتباط زوجین می باشد که در قرآن، رسیدن به کمالات معنوی وکمالیابی انسان مربوط می باشداما در دیدگاه روانشناسی بیشتر مبتنی برجنبههای مادی، اجتماعی و زیستی انسان می باشد.
جمعبندی: با توجه به بعد سطحی در روانشناسی و اهتمام به بعد عمقی و باطنی در قرآن میتوان به این نتیجه رسید که نگاه قرآن به برقراری ارتباط زوجین، نگاهی الهی و وحیانی است ولی نگاه روانشناسی نگاه علمی و سطحی ودر حد تواناییهای مادی بشر است.