نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه روان شناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
چکیده
مقدمه: پرستاران جزء ضروری ترین نیروی کار در سیستم مراقبت های بهداشتی هستند که عملکرد آنان بدون شک بر کیفیت کلی مراقبت از بیماران اثرگذار است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان بر اضطراب مرگ و اجتناب تجربی پرستاران بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمونو پیگیری با گروه گواه بود. جامعهآماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان روحانی بابل در سال 1398 بود که از بینآنها 40 نفر از پرستاران داوطلب مشارکت در مطالعه بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارده شدند. دادهها با استفادهاز پرسشنامه اضطرابمرگ تمپلر (1970) و پرسشنامه اجتنابتجربی بوند و همکاران (2007) در مراحل پیشآزمون، پسآزمونو پیگیری بهدستآمده است. پروتکل آموزش گروهی تنظیم هیجان در 8 جلسه (یک جلسه در هفته) به مدت 90 دقیقه انجام شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد و تحلیلهای آماری فوق با بهرهگیری از نرمافزار SPSS.22 به اجرا درآمد. سطح معناداری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش گروهی تنظیم هیجان منجر به کاهش اضطراب مرگ (001/0>P) و اجتناب تجربی (001/0>P) در پرستاران شد. همچنین نتایج نشان داد که اثر آمورش تنظیم هیجان تا مرحله پیگیری دوام داشت.
نتیجهگیری: میتوان گفت آموزش گروهی تنظیم هیجان بر ارزیابی شناختی، اضطراب مرگ، اجتناب تجربی و ابرازگری هیجانی در پرستاران موثر بود و میتوان از آن جهت کاهش مشکلات روانشناختی پرستاران استفاده نمود.
کلیدواژهها