نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ساری، ایران.
2 کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، تهران، ایران.
3 کارشناسی ارشد روان شناسی صنعتی و سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
4 کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، بجنورد، ایران.
چکیده
هدف: باوجدان بودن و سلامت معنوی از عوامل مؤثر بر بهداشت جوامع هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط باوجدان بودن و سلامت معنوی با تبعیت از دستورالعملهای بهداشتی در دوره ایپدمی کرونا انجام شد.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی – مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دربرگیرنده کلیه افراد 15 تا 64 ساله ایرانی در سال 1399 بود. 421 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (2002)، پرسشنامه سلامت معنوی پالوزیان و الیسون (1982) و پرسشنامه محقق ساخته تبعیت از دستورالعملهای بهداشتی بود. سپس، دادهها با نرمافزار SPSS.v16 و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین باوجدان بودن (217/0=r، 000/0=P) و سلامت معنوی (266/0=r، 000/0=P) با تبعیت از دستورالعملهای بهداشتی ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نیز مبین آن بود باوجدان بودن و سلامت معنوی 9 درصد از تغییرات متغیّر ملاک تبعیت از دستورالعملهای بهداشتی را پیشبینی میکنند.
نتیجهگیری: از آنجا که باوجدان بودن و سلامت معنوی قابلیت آموزش دارند به سیاستگذاران سلامت و متولیان آموزش عمومی توصیه میشود برای افزایش تبعیت از دستورالعملهای بهداشتی در دوره همهگیری ویروس کرونا این متغیرها را در کانون توجه قرار دهند.
کلیدواژهها